Blaassteentjes ...
Geplaatst: di jul 10, 2012 11:27 am
Terwijl ik gisteren de zoveelste telefoon van de laatste weken afwerkte, kwam Jef met Yana op de arm af ... ze plaste bloed!
Nu ben ik niet meer snel gealarmeerd na al wat hier al gebeurd is doorheen de jaren maar ons Yana is een dochter van Gin (van Davy & Leen) die 8 maanden na de geboorte van haar pups hier, bij de castratie overleed. Gin was hier in mei 2010 bevallen en enkele dagen voor de bevalling bleek ze een "raar" gedrag te vertonen. Ik had nog niet veel bevallingen gehad toen, dus dacht ook niet dadelijk dat er wat fout zat maar eens dat de pups geboren waren bleek haar gedrag bij het plassen toch echt wel niet oké. Na Davy toen verwittigd te hebben is hij heel wat keren bij Bart gaan raad vragen, is Gin op een gegeven moment zelfs mee gegaan voor nazicht want ook zij plaste ineens zuiver bloed. Gin heeft weken aan één stuk door antibiotica gehad, verschillende kuren met steeds sterkere AB maar voor haar goed werd toen besloten niet meer met haar te kweken. Tijdens de castratie scheurde de baarmoederwand dan nog, allemaal dingen die volgens onze Da's wel teken waren dat er "iets" behoorlijk ontstoken is geweest in de maanden tijdens en na de zwangerschap. Ginneke mocht echter de castratie niet overleven ...
Dit indachtig ging er dus echt een noodklok af binnenin mij, ik heb het gesprek afgebroken en heb Ine gebeld na zelf even gekeken te hebben naar hetgeen ze geplast had. Synulox ligt hier nu wel altijd, dus AB dadelijk gegeven en aangedrongen om dezelfde dag te mogen gaan. Gisteravond dan eerst echo en dan RX, er zit een blaassteen die de uitgang van de blaas afsluit met momenten, die moet er dus uit en al de rest was behoorlijk geïrriteerd. Ine had het nog nooit gezien bij een fret maar dat steentje kan er enkel operatief uit, dus ons Yana ligt nu ongeveer op de operatietafel ... Gelukkig was Ine bereid haar afspraken van vandaag te verzetten, ik heb sindsdien geen rustige seconde meer gehad, ben nu bang bij elke rinkel van de telefoon ...
Gezien dus die voorgeschiedenis van Gin heb ik Ine gevraagd niet alleen dat steentje te verwijderen maar Yana ook ineens te castreren. De baarmoeder leek nog helemaal in orde op de foto maar toch, elke dekking, elke zwangerschap, het kan allemaal ontstekingen teweeg brengen nadien dus ik neem geen risico's meer met mijn pruts. Dat kleintje heeft al zo 'n zwaar begin gehad, onder andere door het ziek zijn van Gin die dus ook zo onrustig was dat ik Yana en Calimero toen bij Nouky heb moeten leggen en al heeft Yana vorig jaar een nest prachtige pups gehad, ik stop ermee. Enerzijds ook omdat ik niet wil dat die problemen zich nog eens verder kunnen zetten naar een volgende generatie maar anderzijds vooral in de grote hoop dat ik haar straks gezond en wel thuis heb en ik dit intermezzo alleen als een nachtmerrie kan klasseren en verder mag genieten van ons meisje.
En dan wacht je op de telefoon terwijl je die eigenlijk helemaal niet durft oppakken als ie rinkelt ...
Nu ben ik niet meer snel gealarmeerd na al wat hier al gebeurd is doorheen de jaren maar ons Yana is een dochter van Gin (van Davy & Leen) die 8 maanden na de geboorte van haar pups hier, bij de castratie overleed. Gin was hier in mei 2010 bevallen en enkele dagen voor de bevalling bleek ze een "raar" gedrag te vertonen. Ik had nog niet veel bevallingen gehad toen, dus dacht ook niet dadelijk dat er wat fout zat maar eens dat de pups geboren waren bleek haar gedrag bij het plassen toch echt wel niet oké. Na Davy toen verwittigd te hebben is hij heel wat keren bij Bart gaan raad vragen, is Gin op een gegeven moment zelfs mee gegaan voor nazicht want ook zij plaste ineens zuiver bloed. Gin heeft weken aan één stuk door antibiotica gehad, verschillende kuren met steeds sterkere AB maar voor haar goed werd toen besloten niet meer met haar te kweken. Tijdens de castratie scheurde de baarmoederwand dan nog, allemaal dingen die volgens onze Da's wel teken waren dat er "iets" behoorlijk ontstoken is geweest in de maanden tijdens en na de zwangerschap. Ginneke mocht echter de castratie niet overleven ...
Dit indachtig ging er dus echt een noodklok af binnenin mij, ik heb het gesprek afgebroken en heb Ine gebeld na zelf even gekeken te hebben naar hetgeen ze geplast had. Synulox ligt hier nu wel altijd, dus AB dadelijk gegeven en aangedrongen om dezelfde dag te mogen gaan. Gisteravond dan eerst echo en dan RX, er zit een blaassteen die de uitgang van de blaas afsluit met momenten, die moet er dus uit en al de rest was behoorlijk geïrriteerd. Ine had het nog nooit gezien bij een fret maar dat steentje kan er enkel operatief uit, dus ons Yana ligt nu ongeveer op de operatietafel ... Gelukkig was Ine bereid haar afspraken van vandaag te verzetten, ik heb sindsdien geen rustige seconde meer gehad, ben nu bang bij elke rinkel van de telefoon ...
Gezien dus die voorgeschiedenis van Gin heb ik Ine gevraagd niet alleen dat steentje te verwijderen maar Yana ook ineens te castreren. De baarmoeder leek nog helemaal in orde op de foto maar toch, elke dekking, elke zwangerschap, het kan allemaal ontstekingen teweeg brengen nadien dus ik neem geen risico's meer met mijn pruts. Dat kleintje heeft al zo 'n zwaar begin gehad, onder andere door het ziek zijn van Gin die dus ook zo onrustig was dat ik Yana en Calimero toen bij Nouky heb moeten leggen en al heeft Yana vorig jaar een nest prachtige pups gehad, ik stop ermee. Enerzijds ook omdat ik niet wil dat die problemen zich nog eens verder kunnen zetten naar een volgende generatie maar anderzijds vooral in de grote hoop dat ik haar straks gezond en wel thuis heb en ik dit intermezzo alleen als een nachtmerrie kan klasseren en verder mag genieten van ons meisje.
En dan wacht je op de telefoon terwijl je die eigenlijk helemaal niet durft oppakken als ie rinkelt ...
goed dat het snel opgemerkt geweest is... vingers blijven hier gekruist!
Zo hoog heb ik het in jaren niet meer geweten! 
Maar ons poppetrees is terug thuis, heeft geplast en een boodschap gedaan, heeft gegeten en is nog groggy van de pijnstiller en de verdoving, maar het ziet er allemaal oké uit. Volgens Ine een grote chance dat we hier allebei met ons neus op de fretten leven en volgens mij een nog grotere chance dat we zo 'n schitterende Da hebben die hieraan durfde beginnen. 
want zoals ik al dacht voor het gesprekje met Ine, extra (vocht) drinken is zowat het enige wat dit naar de toekomst toe gaat kunnen vermijden. Vanaf vandaag dus elke dag een potteke Waltham, hé, al zal ik gezien Yana's gezellige model toch de poeder moeten beperken!! 
we duimen hier allemaal voor een geweldig herstel. Zelfs de fretseltjes hier doen een poging om de pootjes te kruisen.
... Ging er vlot in!!