dit is echt mijn favoriet moment van elke dag:
na een heel gemurm om door de deur te geraken plof ik me neer op de donsdeken in de frettenkamer. alle drie mijn bollekes komen over me heen kruipen waarbij hier en daar een paar pootjes bij een wijd gegeeuw van hier tot in tokio zich helemaal tegen me uitstrekken, tussendoor ff een likje (wat bij ons milooke wel eens uitloopt tot een ondeugend maar lief bedoeld lik-beetje :P). ons paikootje die ik even apart op de arm moet nemen om een dikke knuf te geven omdat hij af en toe toch dat extra bevestigingetje nodig heeft dat ik hem graag zie, ondanks de littekens die hij bij ons soms nog wel eens durft nalaten :P
ons liamke die zich na de uitgebreide begroeting op de deken dicht tegen mij aankruipt, in een bolletje rolt en lekker zijn dutje gaat doen alsof hij er de ganse dag op heeft zitten wachten.
maar milo en paiko zijn dan nog lang niet moe hoor! dan toch maar proberen tijdens het zo stil mogelijk zitten, om liam tijdens zijn dutje bij zijn baasje niet te storen, om met milo en paiko wat te spelen. beetje plagen met rammelaartjes en dekentjes enzo :P maar dan beweeg ik al snel nét iets teveel waardoor liam suf zn hoofdje opheft om te zeggen, hey, ik probeer hier wel te slapen he! :P maar dat zal milo en paiko worst wezen want het baasje is thuis! en die moet natuurlijk geplaagd worden.
ahhhh! nee! paiko niet in mijn broekspijp! aahhhhhhhh lap, weer en gat bij in mijn sloefen! ondertussen is liam alweer wakker geworden door al het gefriemel (niet mijn schuld :P) en heeft zich een weg geklauterd tot op mijn schouders en voor ik het weet is mijn paardenstaartje weg en ligt ie alweer naast me op de deken stiekem op mijn elastiekje te kauwen.
dit is ons ritueeltje bij mij thuiskomst
nu maar snel gaan slapen want morgen is weer een lange werkdag en ik kijk er alweer naar uit om erna snel naar huis te gaan en bij mijn schatjes te zijn dit is zover ik weet het enige leuke aan werken als je fretjes hebt. het thuiskomen!
ma mij ventekes toch, ik zie jullie zo graag!
