Maar laten we ook eens denken aan de opvangfretjes die geholpen zijn....
Zoals Stitch zegt:
"Je geeft ze een gevoel dat ze waarschijnlijk nog nooit hadden gevoeld, het gevoel dat ze welkom zijn. De littekentjes op hun ziel zijn er voor eeuwig ingekerfd, maar frettenliefhebbers laten die een beetje wegvagen"
Is dat niet iets waar we trots op kunnen zijn?
We kunnen immers niet alle fretjes helpen, maar degene die we helpen zijn het waard!
Als je kijkt in de wereld naar alle mensen die niets doen omdat ze denken "1 iemand kan toch niets doen, dus waarom zou ik proberen?" en dan haken ze af, op dat moment hebben ze geen goesting meer om er iets aan te doen, en zo denkt op den duur iedereen en komt er zeker niet van! Er zijn zoveel problemen in de wereld die zouden verholpen kunnen worden als 1 iemand de eerste stap zou nemen!
:@
Maar wat hebben wij( dan vooral de frettenark en de mensen die een opvang thuis hebben, als ook de mensen die een opvangfretje in huis hebben gehaald!) dan gedaan?
Wij helpen op zijn minst wel, en ook al kunnen we ze niet allemaal helpen, dankzij ons hebben er veel zieltjes eindelijk hun thuis gevonden, bij eigenaars die er WEL van houden!
Dus zal ik een voorstel doen:
Al wie een opvangfretje heeft thuis, zet een foto op dit forum...Zodat iedereen een idee krijgt van hoeveel fretjes er eigenlijk al geholpen zijn, en ik ben zeker als we al deze kopjes gaan zien, het ene fretje, na het ander, dat ons hart misschien ook een traan zal laten, maar dan van geluk en ontroering...om de fretjes die door ons eindelijk gelukkig zijn.
Dus wanneer je je dan in het vervolg wat ongelukkig voelt, doordat een of ander dieren'vijand' weer een beestje zeer heeft gedaan,
kom dan hier eens kijken, en besef dat er nog hoop is voor onze deugnieten!
Quiana, geadopteerd in januari '06
Balou, februari '06
Diedle februari '06
Onze Iago, geadopteerd in mei 2006
Sanneke met grote frietjes-zin geadopteerd recht vanuit het Antwerpse, 6 mei 2007
