Op zaterdag 6 september 2008 kreeg ik een uitdaging mee van Hans en Sandra, een sandy-moertje dat ook al bij Anneke en Johan was geweest, een bijter eerste klas!! Ze had nageltjes die al een heel tijdje geknipt moesten, maar dat lukte één persoon alleen niet, dus Sandra nam me mee om haar te leren kennen, met van die handschoenen zo groot als 3 uit de kluiten gewassen fretten samen en gewapend met een dosis pure angst voor dat wild ding.
Ik ging er, typisch voor mij, gewoon op af met ferretone en schaar, maar kreeg van Sandra de raad dat in hemelsnaam niet te proberen, het was echt een kwade fret. Ik zat dan met het probleem dat ik niet met handschoenen knippen kan, dus hadden we afgesproken dat Sandra haar vast zou houden en ik zou knippen. Het was me inderdaad een gevecht, zo 'n kwaad spook had ik nog nooit gezien. Maar ja, we zouden er thuis toch alleen voor staan, zij en ik, dus heb ik haar maar gezegd dat ze thuis toch ietske braver zou moeten zijn
.De eerste maanden heeft ze idd een aantal keren proberen te bijten, de rest hier in huis durfde niet eens in dezelfde ruimte komen als ons muis, je moet niet vragen, ze zijn tenslotte ook al bijna 7 jaar fretten gewend. Ik heb haar na 1 dag al Plumeauke gedoopt, als ons meisje boos is of schrikt heeft ze niet zomaar een "pluimstaartje", nee, dat is dus ongelooflijk hoe dik en denneboomachtig dat ding dan staat, dat is gewoon een plumeau op zich!! Eigenlijk nog meer zo 'n chauffageborstel, maar zo kan je je fretje toch moeilijk noemen, hé!!
Ergens had ik me er al volledig bij neergelegd dat Plumeau een blijver zou zijn, niemand durfde het aan om eens uit te testen of ze nog beet. Bij mij was ze al een dikke 2 maanden vreselijk lief, ik kreeg al kusjes en al, maar een ander "slachtoffer" vond ik niet. Tot Sabrina haar zag toen ze ons Ice Tea terug kwam brengen ...
Zij heeft Meauke aangepakt, haar gestreeld en geknuffeld, Meauke kroop in haar nek, tot aan haar oor (ik had nochtans verwittigd!! :P ) en wat doet dat kleine ding?? Ze geeft Sabrina kusjes!! Ja lap, daar ging de hele defensie die Plumeau zich had opgebouwd, haar hele "ik ben een boze fret"-imago viel weg en ja, ... Sabrina was verliefd!!!
Vannacht is mijn klein bijtertje geadopteerd en ik weet dat ze een hele goede thuis krijgen zal. Zowel Sabrina als Ward hebben het hart voor hun beestjes op de zeer juiste plaats zitten, mijn mosseltje gaat het daar prima hebben. Vanmorgen kreeg ik al een berichtje dat ze speelde met Molleke, het andere oh zo snoezige fretje van hun beidjes, dus ja, ik zal me er maar bij neerleggen zeker ... ???
Lief, klein Meauke, doe het goed, kleine meid, ik mis je vreselijk maar wil je toch nog even bedanken voor het vertrouwen dat je in me gekregen hebt, voor de liefde die ik van je kreeg en voor de -alweer wat meer- kennis die je me in fretjes gaf. Jij bewijst maar weer eens dat het verleden van een adoptiediertje echt wel terug weggewerkt kan worden, zolang "Baas" en "Dier" maar vertrouwen hebben in mekaar!! Ik wist dat je het kon, kleine meid, proficiat en ik hoop echt dat jullie nog héél lang mogen genieten van elkaar.
Een hele dikke knuffel en een massa kusjes,
je "ex"-mama
!!!
