Gisteren was ik lekker op de wandel met het paard, tot ik voorbij een soort van "vuilnisbelt" kwam. Ik zag iets heel snel wegspringen, dus we blijven even staan, en meteen erop hoor ik gejank.
Dus ik stap van het paard en ga dichterbij (het is weer lente, je wilt niet weten wat je zoal tegenkomt op buitenritjes!), en komt er een heel lief bang puppy'tje naar me toe.
Tja ik kon hem daar niet laten zitten: helemaal alleen, tussen grof vuil (daar gaat ie helemaal geen eten vinden), in "the middle of nowhere". Dus puppy opgepakt en terug opgestapt, en zo zijn we met ons 3tjes teruggereden
Heb hier een geimproviseerd mandje gemaakt (een oude kattenbak met wat T-shirts in), eten en water gezorgd en gisterenavond al meteen een badje gegeven, en hij voelt zich al een stuk beter. Maar hij is echt vel over been de arme sukkelaar. ~_~ Denk wel dat het een mooi hondje gaat worden, een leuke middenmaat, en we willen hem graag houden.
Nu ben ik wel bang dat hij 's nachts gaat janken/blaffen (afgelopen nacht hebben we hem niet gehoord maar misschien als hij ouder is?), en dat zou mijn vriend niet op prijs stellen: hij werkt veel en onregelmatige uren en kan nogal uit zijn slof schieten als ie niet genoeg slaap krijgt %)
Maar ik denk wel dat je dit door de opvoeding kan sturen ?
Hij heeft zijn melktandjes al, maar voor de rest heb ik geen idee hoe jong hij is.
Ga proberen snel een foto te plaatsen van de sukkelaar!
Oja: alle tips zijn van harte welkom!
).
