Oppassen als je op reis gaat met je fret naar Engeland!

Ligt je fret lekker te soezen en wil je dat aan de hele wereld kwijt? Op dit forum kan je mail niet gek genoeg zijn. Stuur je frettenkuren de wijde wereld in en laat iedereen meegenieten van een gezonde dosis frettengekte ...
Sera
Berichten: 24
Lid geworden op: za okt 09, 2004 5:42 pm

Berichtdoor Sera » vr mei 13, 2005 12:45 pm

Twee weken geleden wouden mijn man en ik, en onze twee fretjes, verhuizen naar Engeland. We stonden in Calais bij de dierendouane en alhoewel ik heel veel research had gedaan omtrent paspoorten en vaccinaties, mochten we toch niet reizen met de fretjes. Mijn man is toen alleen met de verhuiswagen en al onze eigendommen naar Engeland vetrokken, terwijl ik in Frankrijk achterbleef met twee fretten, een enorm hok en verder niks. Gelukkig is iemand mij in Frankrijk kunnen komen ophalen en ben ik een paar daagjes bij mijn ouders kunnen gaan logeren tot ik alles had geregeld om mezelf en twee fretten toch in Engeland te krijgen.
Voor mensen die een gelijkaardige reis willen ondergaan, maar dan zonder de problemen, heb ik de volgende wijze raad:

Ten eerste: vlak voor je vertrekt moeten je fretten nog een behandeling krijgen tegen wormen en teken. Zorg ervoor dat op dat moment je dierenarts hun microchip nog eens leest en nagaat dat de nummers kloppen met die op het paspoort. Onze dierenarts heeft dat niet gedaan, en wij zelf hadden er ook niet aan gedacht, maar bleek dus dat één van de microchips oorspronkelijk niet goed geplaatst is geweest en was verdwenen op het moment dat wij wouden reizen. Onze Cthuhlu bleek dus geen microchip meer te hebben en daardoor zaten we de eerste keer vast in Calais. Maar het kan soms ook zijn dat de microchip migreert naar ergens anders in het lichaam en als je bij de dierenarts de nieuwe plaats al kan vinden, zal je geen tijd moeten verliezen bij de douanecontrole.

Ten tweede: Kijk het paspoort goed na. Kijk vooral dat de datum van de vaccinatie tegen hondsdolheid niet valt voor de datum van de plaatsing van de microchip. In het geval van onze fretjes werd de chip en de inenting op dezelfde dag gedaan, wat geen probleem is. Maar normaal gezien worden de gegevens van het gechipte fretje verstuurd naar een firma in Brussel, die dan alles in een computer plaats en 'officiële' stickers terugstuurt die je in het paspoort moet plakken, over de door de dierenarts met de hand geschreven gegevens heen. Op die stickers werd in ons geval een andere, latere, datum gezet bij de microchip, waarschijnlijk de datum van ingave van de gegevens in de computer. Daardoor werd dus, volgens het paspoort, de inenting tegen hondsdolheid gegeven voor de plaatsing van de microchip, en dat maakt de inenting dus ongeldig. Als je je hier niet bewust van bent, sta je dus weer in Calais en krijg je weer te horen dat je weeral niet mag reizen. Tenzij je, zoals in ons geval, het geluk hebt dat wanneer je de stickers van het paspoort afpeutert, men de oorspronkelijk ingevulde datum nog kan lezen.

Het is dus zowel voor ons, maar vooral voor de fretjes, meer stresserend geweest dan de verhuis normaal al geweest zou zijn. Ze hebben ontelbare uren in wagens en camions moeten zitten in hun kleine carrier. Ze hebben een aantal dagen in een kooi moeten leven die ze niet gewend zijn en die in een ruimte stond die ze totaal niet kenden. Ze werden bepoteld door allerlei mensen die ze niet kenden en moesten uiteindelijk weer eens bij de dierenarts passeren, iets dat zo sowieso al stresserend is. En dan uiteindelijk komen ze wel terug in hun oude vertrouwde kooi terecht, maar die staat dan ook weer in een nieuw huis dat ze totaal niet kennen. En dat allemaal op slechts een paar dagen tijd. Het verbaast me dat ze het overleefd hebben en ik ben ergens wel blij dat ik onze Casper met zijn maagzweer en hartprobleempjes heb laten inslapen enkele weken voor de verhuis, want dit had hij niet overleefd!

Hope

Berichtdoor Hope » vr mei 13, 2005 1:19 pm

sorry hoor, maar ik moet het effe zeggen:
dit is nu het bewijs van iemand dat haar fretjes wel graag ziet.
Die ze niet zomaar effe zou dumpen omdat ze moet verhuizen.
Ik ben echt blij te horen dat er nog mensen zijn die hun dieren doodgraag zien.
Moest effe van mijn hart.

Maar wat een gezever allemaal om ze mee te krijgen, langs ene kant is het wel normaal, maar blijkbaar worden de mensen toch niet genoeg ingelicht voor ze vertrekken.
Anders had jij niet zoveel miserie gehad.

Ik ben ook heel blij dat alles goed is met de fretjes en dat ze de verhuis overleefd hebben.
Moet idd wel heel stresserend zijn voor die beestjes om zo bepoteld en verhuisd te worden.
Maar nog eens een bewijs dat het eigenlijk wel heel sterke beestjes zijn!

Veel succes in Engeland!

Groetjes

maxi

Berichtdoor maxi » vr mei 13, 2005 1:26 pm

idd ,dat is dierenliefde.Nu ik was ook achtergebleven met m'n schatten :)
Arme sloeberkes (@) ,zoveel stress op zo'n korte tijd.Ik hoop dat ze hun draai
gaan vinden daar.

Heel veel succes in Engeland en blijven mailen hé

[Gewijzigd door maxi op 2005-05-13 13:31:06]

hodieho
Berichten: 77
Lid geworden op: di dec 28, 2004 8:04 pm

Berichtdoor hodieho » vr mei 13, 2005 1:41 pm

Ja, alles overhebben voor je dieren, echte dierenliefde. Petje af! Veel plezier in Engeland en veel geluk met de fretjes! ;)
Groetjes,

Sandra, Scoob, Sandy, Belle en Pepper

Sera
Berichten: 24
Lid geworden op: za okt 09, 2004 5:42 pm

Berichtdoor Sera » vr mei 13, 2005 2:03 pm

Als je daar in Calais zit te wachten zie je heel veel van dit soort situaties hoor. De regeltjes zijn zo ingewikkeld en vaak stupide, en niemand kent ze echt volledig, helaas ook de dierenartsen niet. Bijna iedereen die daar binnenkwam met hond of kat had wel een probleem. Heel veel mensen moesten dan ook een paar extra nachten in Calais een hotel boeken tot alles in orde was en al de arme beesten waren natuurlijk in de war.
Er zaten twee Engelse dames met hun kat van zestien jaar. Ze waren zonder problemen Frankrijk binnengemogen, maar ze mochten niet terug naar Engeland omdat er geen bloedtest was uitgevoerd na de vaccinatie. Bijgevolg zou de kat zes maanden in quarantaine moeten. Om een kat die als zestien jaar oud is, zes maanden ergens moeten achter te laten, dat moet hartverscheurend zijn! Ze hebben dan ook nog eens heel veel geld en moeite moeten geven om ervoor te zorgen dat de quarantaine tenminste in Engeland in plaats van Frankrijk zou kunnen gebeuren zodat ze gemakkelijker op bezoek zouden kunnen gaan.
Ik denk als ze in dat kantoor van Eurotunnel eens een camera zouden plaatsen en een serie 'het leven zoals het is: op reis met dieren' van zouden maken, dat we allemaal omver zouden vallen van hoeveel dierenliefde er toch nog is onder de mensen.
Ik zou er trouwens niet willen werken, want tja, die mensen doen immers ook maar hun job, maar zij moeten wel omgaan met de tranen en frustraties van de diereneigenaars en de harde beslissing nemen dat ze niet mogen reizen. Moest ik het zijn, ik zou alle beesten in het geniep laten reizen :P
Het is me ook opgevallen dat het meestal de vrouwelijke eigenaars zijn die proberen tot een oplossing te komen, terwijl de mannen met veel gevloek en gesla met deuren in de auto gaan zitten mokken, hehe :) Niet bedoeld als een belediging ten opzichte van het crisis management talent van mannen, gewoon een obeservatie :P

Hope

Berichtdoor Hope » vr mei 13, 2005 2:14 pm

Ik denk ook dat het te maken heeft met het feit dat mannen agressiever zijn dan vrouwen (er zijn natuurlijk altijd uitzonderingen)
Al een geluk dat er nog echte dierenliefde bestaat, anders zouden er nog meer beestjes in opvangcentra's terecht komen en ik vind dat het nu al wel voldoende is.

Ze zouden echt wel eens een duidelijk reglement op stellen voor het reizen met dieren, want zoiets kan volgens mij echt niet gezond zijn voor de dieren.

Ocharme die mensen met hun kat, ik denk dat ik op dat moment gewoon niet zou weten wat te doen.
Vast zitten in een vreemd land omdat je katje niet terug mee mag.
Ik zou er toch alles voor over hebben om ze mee te krijgen.
6 maand in quarantaine vind ik een verschrikkelijke gedachten!!!
Het is natuurlijk allemaal voor de veiligheid van andere dieren, maar toch.... :(

Sera
Berichten: 24
Lid geworden op: za okt 09, 2004 5:42 pm

Berichtdoor Sera » vr mei 13, 2005 2:23 pm

Ik zou, zoals in het geval van de kat, geneigd zijn om het dier het land dan maar binnen te smokkelen. Bij Eurotunnel zijn de controles totaal niet streng en normaal rij je gewoon in één trek door van de kassa tot de trein zonder dat je verder nog gecontroleerd wordt. Dus als je de poes met carrier heel eventjes heel goed kan verstoppen onder wat jassen ofzo zodat niemand weet dat je een dier bij je hebt, geen probleem.
Het mag natuurlijk niet, maar zo'n strenge regels werken dit soort dingen natuurlijk wel in de hand.
Maar als de douanemensen dan toch net bij jou beslissen om nog eens in actie te schieten en je auto doorzoeken, denk ik wel dat je een serieuze boete moet betalen en in principe hebben ze het recht om je dier te laten afmaken. Misschien toch net een iets te groot risico.

Ik hoop alleen maar dat ik niet teveel meer met fretjes moet reizen.

Nog één keertje binnekort met onze Rapsody en vriend(in), maar hopelijk daarna nooit meer!


Terug naar “Algemeen”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Google [Bot] en 36 gasten