Denk dat Tom wil gaan rijden,
Ikke ook wille rijden
maakt nekeer een planneke
Denk dat wij e beetje slaap willen ...
Nee, 't is niet dat jullie niet welkom zijn allemaal, denk dat dat al wel vaak genoeg gebleken is, maar wij moeten het ook zien vol te houden, hé? Iedereen komt graag, iederee blijft graag eten of gewoon "hangen", iedereen komt maar één keertje per zoveel weken maar als wij uiteindelijk nagaan hoeveel dagen hier niemand komt per maand, zijn er dat amper 5 ofzo. Al die iedereentjes samen zijn heel wat avonden, heel wat uren die ik kwijt ben om hier bezig te zijn met de fretten, de katten en de honden, om het huishouden te doen, de was, de strijk, koken, poetsen of boodschappen, om kooien te doen, om de Opvang geregeld te krijgen en de beursdingen op orde te hebben. Iedereen verwacht nl ook dat ik die dingen heb gedaan en is niet happy als dat niet het geval is.
Dat er een opvangertje hier binnenkomt (al was dan niet de afspraak die ik gemaakt had met iedereen) om middernacht, dat ik de strijk sta te doen tussen 2u en 6u in de ochtend, dat ik 's nachts amper slaap, het is echt niet alleen een vrije keuze, ook ik zou graag mijn bed af en toe eens wat meer zien. Maar door elke avond wel iemand op visite te hebben, de talrijke (lange) telefoongesprekken, het regelen van alle praktische dingen enz... is er gewoon geen tijd meer over om te slapen, ik heb er al tekort als ik niet slaap! Jef doet dan grotendeels alle uitlaten van de fretten en het schoonmaken van de bakken, ik ben soms dolgelukkig als ik eens gewoon enkele uurtjes tussen mijn mannen kan gaan meespelen, hun bakken en hun kooien zelf mag schoonmaken, ik mis dat in al die drukte. Wij leven zo goed als 24u per dag met, door en tussen ons fretten, katten en honden en toch, ik mis mijn schatten nu meer dan ooit. Ik ben heel graag onder de frettenmensen, ik zie jullie allemaal doodgraag en ik denk ook dat iedereen dat goed weet, anders had ik dit al veel langer gezegd. Het enige dat me al die tijd dat het nu zo druk is (en het is al lang, geloof me) heeft tegengehouden is dat ik niemand van jullie het gevoel wou geven dat jullie niet welkom zouden zijn.
De perikelen hier, de 2 verhuizen van mij dan kort op mekaar, een gezondheid die echt niet is zoals ik ze zou willen en dan nu de laatste maanden de vele zorgen en het verdriet om heel wat beestjes die we hebben moeten laten gaan, hebben ook hun sporen nagelaten. Dan de ettelijke ritten naar Nederland voor de dekkingen en het terughalen van onze meisjes, de slapeloze uren omdat ik toch ongerust was na de eerste bevallingen en de Beurs op komst, het is veel. Het is heel veel allemaal samen en ik doe dit allemaal dolgraag, maar ik wil niet genoodzaakt worden om ermee te stoppen omdat ik het niet aankan door gezwegen te hebben. Bij deze dus heb ik gezegd wat ik echt niet graag zeg, ik hoopte dat het zich allemaal wel vanzelf zou oplossen, maar zowel Jef als ik zien hier af en toe door het bos de bomen niet meer.
Ik hoop echt dat niemand zich "beledigd" voelt nu, ik bedoel het ook echt niet op om het even wie persoonlijk, maar ik had al op Facebook gevraagd nog even te wachten met de drukte van bezoekers, de mama's hebben hun rust zo mogelijk nog veel meer nodig om hun kleintjes gezond groot te krijgen.
Geloof me, ik schreef dit met heel veel tegenzin, maar ik ben zo moe, in een soort herhaling van eind 2007 heb ik echt geen zin ... Echt, ik zie jullie heel graag allemaal, maar nu nog niet allemaal tegelijk alsjeblieft,
xxx Margiet
hier dus gearriveerd en is ons gezinnetje uitgebreid!! 
) 
Hun ""Geboortelijstje" ligt bij JP in Kontich!! 
, you know??)
) Duuuuus... als we in de weg zitten, geef ons gewoon een "sjot onder ons kont"...oke? 
... Yaantje eet terwijl Yuca eten geeft!! 
...
Mijn pupjes, zo!!! 
