ik heb geen "band" met mijn fretjes

[dopey]

hey,

in februari nam ik 2 fretjes in huis die de eigenaar wegdeed via internet om naar eigen zeggen meer plaats te hebben voor een hoeksalon. Hij zat in een miniappartementje , 2 amstaff erbij, en 3 grote frettehokken dus ik had het gevoel dat ik iets goed deed en ze redde en een beter leven kon geven...

Nu heb ik de fretjes toch al een tijdje, verzorg ze goed,zie dat ze altijd proper zitten, knip nageltjes , laat ze rondcrossen, zet ze buiten als het weer het toelaat, laat ze soms zwemmen, alles wat een goede fretteneigenaar hoort te doen... MAAR !

ik heb met mijn fretjes geen band, ik voel er niet echt liefde voor. Ik verzorg ze goed en onderhou ze mooi en zie dat ze niets tekort komen maar dat is het dan ook. voel mij echt wel schuldig want heb dat nog nooit gehad met een dier. Momenteel zie ik alleen de nadelen, krabben het gras kapot, binnen maken ze altijd wel iets kapot (cd rek, bloempotten ondanks serieus gebaricadeerd, leiding van vaatwasser kapot,....)

Ik ben van het principe : als je een dier in huis haalt moet je er ook goed voor zorgen en dat doe ik ook maar dat is het dan ook. NIets liefde , niets gevoel. alleen vind ik ze wel schattig en daar blijft het er dan ook bij.
Komt er dan nog eens bij dat de kleinste (al is het nu wel al lang geleden) regelmatig een serieuze knap geeft als ik ze bvb wil eten geven of gewoon als ze rondloopt me komt bijten en dan spurt ze weg. Dat maakt het er niet makkelijker op om ze graag te zien.

Zijn er mensen die dit gevoel ook hebben? Ben ik alleen? Hebben jullie tips om toch die band met mijn fretjes te krijgen want dat verdienen ze wel. Wil echt wel meer zijn en voelen dan de "verzorgster van.."

alle tips zijn welkom

groetjes,
Ilse

[Pascal]

Hi Ilse,

Wat leuk dat je die Fretjes hebt opgevangen!

Aan jou zou ik graag willen vragen:
-Hoe weet je dat je een band hebt met een dier? Hoe ziet dat er uit?
-Heb je een band met andere dieren? Zo ja, hoe is dat gekomen? Zo nee, wat denk je dat je daarvoor moet doen?

Misschien kan je door het beantwoorden van deze vragen een stukje verder komen en er aan werken. Onthoud dat een band aangaan met wie of wat dan ook, werk is en tijd kost. Verwacht niet van je Fretjes dat je OPEENS een band met ze zal hebben. Dit zal een uiterst traag process zijn. Reken op een aantal weken als je er actief aan werkt. 'Overnight Miracles' bestaan niet...

Veel succes!

Pascal

[Chuckie]

Wijze woorden Pascal,

Ilse, Misschien ben je niet genoeg betrokken bij je fretjes, sta je te veel langs de zijlijn te kijken.

Fretten moet je BELEVEN !!! Spelen en ravotten met hen, ze lekker in slaap knuffelen en strelen. Hen lekkere brokjes geven uit de hand. Samen gaan wandelen naar een grasperk, je neerzetten en hen zo gek maken als een hoge hoed.

Begrijp je wat ik bedoel? Fretten zijn meer dan zomaar huisdiertjes, ze betoveren je en laten je nooit meer los. Maar je moet je hart wel voor hen open zetten.

[Kimmy]

awel ik denk dat ik wel erges weet wat je bedoeld. ik had dat met fretjes die ik soms verzorgde in het asiel. Met 1 ervan had ik echt een band. En bij die andere 2 voelde ik niets. ze waren mooi, schattig en noem maar op. Maar ze riepen niets bij me op. ik heb dan ook die ene mee naar huis genomen en de andere 2 niet. Die zijn nu bij iemand anders die die band wel voelt.

ik zie mijn beestjes als vrienden en bij vrienden klikt het niet.

Ik denk wel dat je aan die band kan werken hoor.

groeten
kim

[Papaver]

Het zou misschien ook gewoon kunnen zijn dat fretjes "je ding" niet zijn.
Ik heb dit gevoel niet bij fretten, maar moesten we nu een slang ofzo in huis zitten hebben, dan zou ik daar denk ik ook geen band mee voelen. Ik zou dat dier ook alleen maar verzorgen meer niet, terwijl er dan weer andere mensen zijn die gek zijn van slangen en niks aan een fret vinden.
Zo heeft ieder zijn diertje of diertjes die hij/zij leuk vind denk ik.
Groetjes

Els

[Margiet]

Tja, ik zou je zo graag willen zeggen hoe enorm veel je van je fretjes kan houden, maar kan anderzijds jouw manier van denken mss ook wel ergens begrijpen. Ik vind het al een hele stap in de goede richting dat je vindt dat er iets "te kort" is in jouw omgang met je fretjes. Het valt me op dat je idd ook alles plichtsbewust doet voor de beestjes, dus ergens geef je wel om hen want je hebt hen ook uit een eerdere minder aangename toestand willen halen. Met andere dieren blijk je ook altijd een band gehad te hebben, dus het is ook niet dat je "diervreemd" bent (als dat woord bestaat natuurlijk!!) maar gewoon "fretvreemd".

Een fret is ook iets speciaals. Ik heb hier 17 huisdieren rondlopen, waar van 7 fretsels en al hou ik enorm veel van elk dier afzonderlijk, ook al omdat ieder zijn eigen willetje en karakter heeft, toch zijn de fretten nog iets apart. Het is gelijk Chuckie zegt, ze betoveren je en laten je nooit meer los. Wij noemen het hier allemaal " Het Frettenvirus" en zouden geen van allen genezen willen worden denk ik :P . Maar hoe laat je je betoveren, dat is natuurlijk anders voor iedereen, maar het komt uiteindelijk op hetzelfde neer. Je zegt dat je fretjes altijd wel iets verkeerd doen, altijd wel iets kapot maken ... Heb je al eens met "frettenogen" rondgekeken in je woonkamer? Beeld je nu eens in dat je een vreselijk ondeugend en onderzoekend kind bent van zo'n jaar of 4, en kijk dan eens wat allemaal fijn kan zijn. Bij ons is dat nu idd de plant (die is schielijk overleden!!), de computer en vooral de toetsen dan om over te lopen (laat ze af en toe een mailtje versturen naar andere frettenmensen, die herkennen dat! ), de glazen op tafel of zo (evacueren of opvegen achteraf), en open schuiven of kasten, welk kind/fret rommelt nu niet graag alles uit? Eerste taak hier was dan ook van ons beestjes elk apart te observeren om te weten te komen wie wat interessant vond en er dan vervolgens voor te zorgen dat de kamer stilaan "fretproof" werd. Alles kan je niet vermijden natuurlijk, maar toch al veel, en als je je niet ergeren moet aan je fretsels, kan je eigenlijk al makkelijker lachen om datgene wat ze uitvoeren.

Leer je fretjes rustig kennen, ga er eens bij zitten als ze rondlopen, roep of lok ze eens naar je toe, knuffel er eens mee en zelfs als dat kleintje bijten zou, doe je de moeite van het haar af te leren. Als zij je leert gehoorzamen en ze aanvaardt je als baas, zal ze ook veel liever naar jou toe worden, waardoor de band al makkelijker groeit. Het is mss allemaal flauwe zever en overdreven gedoe, maar je fretsel verdient het en jij als frettenbaasje zal je ook veel beter voelen als je vriendjes bent met je beestjes. Veel geluk ermee!!

[dopey]

ik had toen ik het berichtje typte achteraf echt eens bij mezelf afgevraagd wat ik dan zo anders deed bij de fretseltjes als bij mijn andere dieren. Eigenlijk is er maar 1 groot verschil denk ik. zoals hierboven al eens werd geschreven door iemand... ik kijk teveel van aan de zijlijn, ik snapte meteen wat die persoon bedoelde want dat IS ook zo. Ik lààt ze spelen, ik speel niet met hen, ik lààt ze rondcrossen en zet me er eens zelden bij. streeltjes krijgen ze wel maar knuffelen tot ze erbij in slaap vallen niet,....ik denk dat het dàt is wat naar mijn gevoel ook ontbreekt.

Zeg, ik las hier ook al verschillende keren dat jullie fretjes speeltjes hebben om mee te spelen. Mijn fretjes spelen met niets eigenlijk, geen balletje of pluchebeertje. wel leg ik al eens een lege papieren zak van eten in de living en daar zijn ze dol op maar verder? iemand tips?

ook heb ik een vraagje over snoepjes, de kleinste eet heel graag rozijntjes en krijgt die dan ook regelmatig bvb als ze terug in hun hokje moeten maar de grootste lust zo eens niets als extraatje behalve ferret-tone. tips iemand?

echt bedankt allemaal voor jullie reacties , heb er echt heel wat aan !

groetjes
Ilse

[eefkezeefke]

yep, je moet inderdaad echt me ze spelen, wij hebben er 5 en ze komen echt vragen om te spelen en da doen wij dan ook. dan zijn ze zot als een achterdeur:). ook willen ze dikwijls mee in de zetel zitten om dan met ons te speelvechten, af en toe pitsen ze dan wel uit zottigheid maar da doe nie veel zeer. we gooien ook met legen wc-rollekes, plastike flessen en zakken,... en dan attakeren ze da. alléé een bende zottekes bijeen.
wij geven ze af en toe als beloning: een eierdooier, een beetje nat katteneten,... maar nie teveel want dan krijgen ze diaree.

[knorry]

rozijntjes en dergelijke zijn eigenlijk ni goe voor onze rakkers!!!
geef ze liever een frettesnoepje of een stukje gekookte kip of iets anders van vlees
frettesnoepjes vind je in dierenwinkels. waar ze ook zot van zijn voor mee te spelen is een een klein lege plastieke fles en die vullen met wa rijst korrels, dat maakt lawaai, of wa je ook kunt doen leer hun met een pluche beertje te spelen of met een speeltje da doe je door het speeltje vast te nemen en met hun er zot me beginnen te doen.
ik ben verslaaft aan mijn fretsels.ik kan het gevoel ni beschrijven wa ik voel voor deze diertjes.
wij hebben ook een bijtfretje en het is gewoon de methode om ze het af te leren
nekvel nemen en een tik op de snuit en veel spieken ( da heeft hans toen tegen mij gezegt) en zie da de achterpootjes ni de vloer of eendert wa raakt,en ze dan even negeren en wil ze terug bijten terug het zelfde liedje ik heb zo al mijn fretjes handtam gekregen.met ons bijtfretje is het al stukke beter maar ze durft nog wel eens.maar dan is het aan ons om haar daar op attent te maken da ze da ni mag doen.
ik hoop da het snel betert.

[maxi]

Rozijnen zijn ronduit slecht voor je fretje . Evenals de meeste frettensnoepjes bevatten ze enorm veel suiker .
Als je hem dan toch iets tussendoor wil geven , doe je hem het meeste plezier met een stukje vers vlees , rauw
of gekookt . Wel oppassen voor varkensvlees , dat laat je beter achterwege .
Hier lusten ze het liefst kip

[fie]

helemaal in het begin dat ik fretten had, heb ik me ook dagen afgevraagd... mijn god waar ben ik aan begonnen... maar nu kan ik echt niet meer zonder die gekke beestjes... ze maken me dag goed, zijn lief en vriendelijk en ontvangen je altijd met het grootste enthousiasme... ik lach nog elke dag uren met hun gekke manieren... dus... in het begin was het voor mij even doorbijten, en ik weet wat je bedoelt als je zegt: gebroken bloempotten en cd-rekken... mijn halve huis is gemolesteerd... maar gaandeweg leer je samenleven met je fretten... je stelt geen al te hoge eisen meer aan hen, want het zijn dieren,... maar je leert ook truucjes zoals barricaderen op een goede manier, hen straffen als het moet, enz. enz... ze hebben zo hun vaste gewoontjes... die je er moeilijk uitkrijgt bvb.: altijd in een hoekje kakje doen... nu ja... zet daar dan even een kattenbak... ik weet dat het zicht niet zo mooi is, maar jah... je hebt dan ook fretten hé...