bijtgedrag op 6 maand

[kattyvds]

Mijn fretjes zijn nu ongeveer 6 maanden.Ik heb ze nu 7 weken. Bij het opnemen, uit de kooi halen, aaien bijten ze mij nu niet meer. Maar ik wil er steeds mee spelen, en dan gaat het fout. Ze komen wild enthousiast bij mij als ik aanstalte geef om mee te spelen. Ze huppelen en springen naar mij, tot ineens: hap !!!!
Stitch die bijt echt door, Rens minder. Vooral moet ik zo opletten van mijn gezicht !!! Daar happen ze echt in door ! Ik ondervind nu wel, dat ik toch minder streng straf omdat ik ze zo graag zie. Ik straf zo een beetje in verhouding met wat ze deden. Net nog hing stitch in mijn ringvinger en hij bleef vasthouden. Dat doet verschrikkelijk veel pijn en dan ben ik echt kwaad. Ik heb hem een paar minuten in de kleine bench gestoken. Na 5 minuten haal je hem daaruit en is hij rustig. Ik hoop toch echt dat ze ooit "echte knuffels" worden. Soms lees ik dat mensen tv zitten te kijken met hun fretje in de nek. Of dat ze likjes krijgen op de lippen of neus zoals een hondje doet... of gewoon al bij liggen en slapen.... droom droom droom........tzal hier nog niet voor sebiet zijn denk ik !@#$ Ik hou er nog wat de moed in. Ik hoop ook dat ze na castratie wat milder zijn in het vechten tegenover elkaar. Ze bijten elkaar heel hard als ze vechten. Nadien liggen ze wel in elkaars armen te slapen.

[NancyMichel]

Katty,

Ik vrees dat je misschien toch iets strenger moet zijn hoor. Even doorbijten (figuurlijk dan ), anders heb je kans dat zij jou overheersen, en dan zullen 't nooit knuffels worden. Veel hangt ook af van de fretjes hun karakter hoor. Er zijn er waar ik veel kusjes van krijg, maar er zijn er ook die daar te trots voor zijn.
Ons Yoshi beet me na 3 jaar nog altijd, en echt heel agressief, absoluut nie speels (en in mijn pols > lekker zenne :@. Ik heb hier op de site gelezen dat je ze echt soms bij hun nekvel over de grond moet slepen (zoals fretjes bij mekaar doen). Ik had het daar ook de eerste keer ook heel moeilijk mee, maar ik moet eerlijk zeggen dat na twee "sleepsessies" Yoshi zo goed als niet meer bijt. ~0
Je kan beter de eerstkomende weken wat strenger zijn , zodat ze weten dat jij boven hen staat. Het feit dat ze je bijten tijdens 't spelen , is ook een grens aftasten, en jij moet die grens wat aangeven. Wat is bijtspelen en wat doet te pijn voor jou? Die beestekes weten da nie uit zichzelf hé . Ik ben er zeker van dat jullie er samen wel uitgeraken. Succes ermee, en hou ons op de hoogte hé .

[Margiet]

Hoi Katty, ik las met groter wordende en lolligere verbazing jouw relaas over je fretjes en hun maniertjes. Het is net of ik mijn dochter hoor praten, die klaagt hier net over hetzelfde met die 2 - nog een beetje pup zijnde - fretjes van ons. Mickey en Minney zijn schatjes( 5 en 8 maanden oud), ik heb er zelden of nooit nog hapjes van, en ze kan Minney wel aan hoor, die is klein en nog handelbaar, dus die onderschept ze in de sprong naar haar gezicht, maar Mickey, de "kastaar" van de zaak hier, is wat anders. Die ploft met zijn 1,6 kg op haar neer, springt dan na enkele lessen van de hond ook op tegen haar benen om een hapje in de kuiten te placeren, en als je hem dan snel wil pakken om hem op zijn mooie voetjes te geven, bijt hij lekker in haar hand of met wat pech, haar vinger. Ook zij wordt boos naarmate de pijn die hij haar doet, maar voor hem maakt het niet uit hoor, hij crosst lustig verder naar zijn volgende slachtoffer hier thuis, dat mag één van mijn zonen zijn, maar de hond is ook prima!!

Als hij dan zo blij is moet hij mij dat ook komen vertellen natuurlijk en zeker als ik hem dan nog zottekes roep, zo van "alléé, kom dan, ja, goed zo, kom, kom, kom, en wat klappen in mijn handen", dan is het volledig. Dan komt hij echt in een enorme zwier achter die zetel of tafel uit en wil opspringen, maar lap, Baas heeft het al gezien, trekt haar been weg en vangt hem op in die sprong. Goed, Baas bijten dan, dorie lukt ook niet, ze heeft me al in de lucht hangen. En we hebben gemerkt dat hij het aan zijn nek beetnemen absoluut en volledig oninteressant vindt, en dus zeer zeker niet onder de indruk, dus met hem hoog boven mij te houden roep ik behoorlijk hard Foei en zwier mijn vinger voor zijn neus. Hij krijgt dan ondertussen een hele zachte tik tegen zijn neusje, als ik het op een ander moment zou doen, zou hij het nog niet eens merken, maar op dat moment zit hij er dus vreselijk mee verveeld. Je ziet dat je hem beledigd, hij draait zijn hoofdje ook weg van je, en gaat lopen als je hem terug op de grond zet, maar ondertussen ben ik dus zover bij hem dat ik al van heel in 't begin, als hij vertrekt om naar me toe te komen, op diezelfde toon "pas op hé Mickey!!" roep, en hij al behoorlijk afremt voor hij bij mij is, die 2 seconden later. Dit is nu geen pleidooi voor de "alternatieve aanpak" zoals het bij kinderen tegenwoordig het geval is, dat leidt tot heel niks, maar ik wil alleen maar even zeggen dat je dus zelf moet gaan zoeken naar de manier waarop je fretje door jou geïntimideerd is. Van het moment dat een fret doorheeft dat jij de Baas bent,
luistert hij over 't algemeen altijd. Mickey is nu een voorbeeld van een fretje dat echt niet "streng" aangepakt moet, maar gewoon op de juiste toon, maar ik heb hier evenzeer een bijtertje gehad dat het dus echt wel nodig had om met nekvel vastgehouden te worden tot ze zich overgaf, en die luistert nu zeker even goed als Mickey. Het erge hier is dus dat mijn dochter geen vaste en consequente manier vindt om hem te doen luisteren, maar wat in het rond roept van ai en oei en fret zelf eigenlijk niet echt doorheeft wat hij nu net fout deed en wat dan wel van hem verwacht wordt.

Het is gelijk Nancy zegt, jij moet je fretje zeggen wat mag en wat niet, voor hem/haar mag alles tot iemand het tegenovergestelde zegt, hé. Toch zou ik je idd ook aanraden om stilaan aan die castratie te gaan denken, op 6 maanden mag het toch al wel volgens onze Da. Ze heeft Minney op ongeveer 5 en een halve maand gedaan, dat was ook echt nodig, mevrouw liet niemand één minuut rust!! Ondertussen zijn we zo'n 2 maanden verder en ik moet zeggen dat Minney idd ook kalmar is geworden, ook naar het vechten toe met de anderen. Daarmaa moet ik nu dus wel opletten wanneer ze speelt met Mickey, hij is dubbel zo groot en 3x zo zwaar, en hij is nog niet op visite geweest bij Ine hé!!! Veel geluk in ieder geval en veel opvoedingsgenot!!

[kattyvds]

bedankt hoor voor de verhalen. Ik herken hier heel veel in, en dat geeft nu wel goeie moed om het nog eens "beter en beetje anders" aan te pakken. Morgen begin ik weer van "vooraf aan" Zoals ik in het begin reageerde dus, want dat hielp inderdaad. En ja , nog even en ze kunnen naar de DA voor castratie. Ik dacht het te doen op 9 maand, maar die balletjes zijn al helemaal uitgerezen. Misschien kan het inderdaad wat vroeger. En ja margit, kan wel jouw dochter lijken, ben daarvan soms een zeurpietje als ik iets nie vlug bekom. Vooral omdat mijn dromen niet zo snel uitkomen qua genieten met fretjes als ik verwacht had. Mijn verliefdheid neemt hier wat de bovenhand. Ik geef ook zelf veel kusjes aan mijn fretjes op hun hoofdje als ik ze opneem. Dat laten ze wel toe hoor !!! Maar dan zijn ze al moe van het spelen wel.
Alee, tot later hoor.

[Splinter]

Hey Katty, ik begrijp exact wat je bedoeld. Onze Splinter mag ik ook nemen en aaien zo veel als ik wil, zelfs in zijn kooi. Maar zodra hij rond mij mag lopen in de zetel, is 't van da... een beet in mijn rug (als mijn trui omhoog kruipt) of in mijn kuit wanneer ik een korte broek ofzo draag of in mijn bovenarm ofzo... Dus genieten in de zetel met het fretje is ook nog niet wat het zou moeten zijn... Hij kan wel enkel in de zetel wanneer ik hem erin zet, maar meestal zet ik me dan wel recht, want zo'n tandjes doen wel pijn. Splinter is nog maar 4 maand een half en al klaar voor castratie, maar de DA wil dat ik liefst nog wacht tot zijn 6 maand, zodat alles veilig kan verlopen... Maar zou het daar iets mee te maken hebben, of laat ik mij beter bijten en hem dan straffen? Ik dacht dat doordat hij al geleerd heeft dat hij niet in handen mag bijten, dat hij dat ook zou snappen voor de rest, niet?? 't Is verwarrend maar heb wel ongelooflijke reflexen gekweekt

[kattyvds]

hé splinter, tja jouw gedachten zijn identiek aan de mijne: moet ik hun nu laten bijten in mijn kuit of rug zodat ik de gelegenheid krijg om hen te straffen????? Daar zit ik ook aan te denken. Ik probeer het nu al een paar dagen: afwachten tot ze bijten en dan straf( als ik eerst zelf niet zodanig opspring, zodat ze sneller dan ik zijn en wegvliegen. Tja , tegen dat ik ze kunnen pakken heb, weten ze precies niet meer wat er gebeurd is.
Mijn fretjes zijn 6 maand maar toch wacht ik tot 9 maanden om te castreren. Dit omdat ik denk dat ze dan een mooiere pels houden zoals bij de meeste dieren het geval is. Wasbeurt heb ik nog maar 1 keer gedaan, maar nu wacht ik tot mijn man mij helpt hoor!! Wat een gedoe was me dat met ons Renske !!! Die was zo bang, terwijl hij anders de stoerste is van de twee. Verder ondervind ik wel, dat Renske , diegene die meest beet, en dus meest straf kreeg, nu de braafste aan het worden is qua bijtgedrag. Ons Stitchke die was lief, maar das nu de duvel !! Hij bijt waneer ik het helemaal niet verwacht! stitch doet: likje likje likje HAP. Bij rens zie ik het zo aankomen. Maar ik ga ervoor zelle, ze moeten het afleren, willen of niet. Hopelijk lukt het ons hé. We houden elkaar op de hoogte! groetjes

[Splinter]

Wassen gaat nog hier, eerst probeert hij zo hard mogelijk te shaken zodat alles en iedereen nat wordt, maar na een minuutje of 2 geeft hij het wel op. Wel grappig wanneer ik hem op de grond zet met de handdoek, dan begint hij te mokken en te springen lijk een gek Onze hond deed dat vroeger ook, die racete door de tuin alsof hij voor de eerste keer kon lopen Splinter is ondertussen al wat kalmer geworden, maar andere lichaamsdelen dan mijn handen krijgen wel nog beten... Is er soms iemand die dit ook heeft voorgehad en nu een engel van een fretje heeft op dat vlak en ons zijn/haar geheimpje wil vertellen? Al was het maar om ons een hart onder de riem te steken :P

[fie]

mijn basiel was in het begin een echte etter, nu steekt hij nog vanalles uit maar hij bijt niet meer behalve als er een piepend speelgoed te veel lawaai maakt wordt hij gek... dus het is gewoon een kwestie van consequentie en geduld... en streng zijn... ik merk dat mijn fretten gelukkiger zijn als je misschien iets strenger bent maar heel duidelijk... het is hetzelfde als bij kleine kinderen... als je kijkt naar de supernanny zul je wel merken dat duidelijkheid en regels en voorspelbaarheid de clue zijn voor "bravere" kinderen...