In verschillende boeken en op meerdere internetsites vind je het verhaal dat fretten al eeuwen lang gedomesticeerd zijn door de mens. Het gaat helemaal terug tot in het oude Egypte, waar ze, voordat ze de kat hiervoor gebruikten, de fret hielden als ongediertebestrijder. Er zouden zelfs tempels voor zijn opgericht en hun resten werden gemummificeerd.

Toch is er tot op heden geen afdoend bewijs gevonden dat fretten daar ooit massaal werden gehouden. Misschien heeft een van de vele farao's ooit wel eens een fret in huis gehad als curiositeit, in grote aantallen kwamen ze waarschijnlijk niet voor. Alle aanwijzingen die er vandaag de dag al gevonden zijn wijzen in de richting van Centraal-Zuid Europa als bakermmat voor de fret en niet Egypte.

Laten we het even op een rijtje zetten. Als fretten zo ingeburgerd waren bij de Egyptenaren en zo geliefd waren als wordt beweerd, dan moet daar toch wel iets van terug te vinden zijn. Tenslotte stonden de oude Egyptenaren bekend om hun bijna maniakale mummificeren. Zo werden dieren ingewikkeld, van het grootste nijlpaard tot de kleinste spreeuw. In de musea van Egypte zou het dan ook moeten barsten van de gemummificeerde fretten. Maar dat is nu net niet het geval. Je vind er volop katten en ook hun voorganger de mongoes, maar geen bunzings of fretten. Als fretten zo populair waren, waar zijn dan al die overblijfselen naar toe?

Op hiërogliefen en op beschilderde artefacten kan je al wel een keertje een fret-achtige gedaante ontwaren. Hahaa, zullen de aanhangers van de Egyptische theorie nu toepen, zie je wel dat we gelijk hebben. Toch is het meer waarschijnlijk dat de fret-achtige figuurtjes de mogoes portretteren, waarvan bewezen is dat ze volop aanwezig waren in oud Egypte. Een mogoes lijkt qua uiterlijk dan ook heel sterk op een fret of een bunzing en van mogoes zijn er genoeg overblijfselen gevonden om aan te nemen dat zij zo goed als gedomesticeerd waren door de oud Egyptenaren.

Vandaag vind je ze in bepaalde delen van Egypte trouwens nog steeds terug als muizevangers. Oud Egyptische literatuur en zelfs volksverhalen maken eveneens geen vermelding van fretten. De eerste duidelijke vernoeming van de fret in het geschreven woord vind je terug in het werk van Aristophanes, zo'n 300 à 400 jaar voor Christus. Aristophanes leefde echter niet in Egypte, maar in Griekenland.

Daarenboven zijn er in die regio meerdere overblijfselen gevonden van bunzings en misschien zelfs fretten. Dat is een opmerkelijk feit gezien er in die cultuur nooit sprake was van conservatie voor het nageslacht. De bodem en atmosfeer is ook niet ideaal om overblijfselen in te bewaren, in tegenstelling tot het droge klimaat en de alkalische bodem in Egypte. Bovendien is het in Egypte moeilijk geworden nog een plekje te vinden dat niet is onderzocht en uitgegraven in de hoop relikwiën te ontdekken, terwijl in Zuid-Centraal Europa er nauwelijks enig graafwerk is gedaan. Ook in de Europese literatuur, kunst en folklore duiken geregeld fretten op.

Al deze gegevens op een rijtje gezet doen mij toch eerder concluderen dat fretten van Europese oorsprong zijn en niet van Afrikaanse. Het is natuurlijk geen onomstotelijk bewijs dat fretten uit Zuid-Centraal Europa afstammen, maar de aanhangers van de Egyptische theorie hebben helemaal geen poot om op te staan. Of het ooit zover zal komen dat met zekerheid het land van oorsprong voor de fret zal bepaald worden, weet niemand. Archeologen zijn overal ter wereld in de weer om onze geschiedenis en die van onze geliefde huisdieren, te ontrafelen.