Virginie, ik wil niet vervelend doen, maar de lever is bij alle fretten een zwak punt, ze zijn allemaal zeer gevoelig voor leverfalen is me gezegd. Reden te meer om behoorlijk na te kijken wat je hen geeft en waar ze zonder jouw weten zouden bij kunnen. Waltham kan bv in principe geen kwaad, te vaak geeft wél problemen. Idem voor AD-voeding, kan aansterkend werken voor een korte periode, maar is echt wel heel belastend voor de lever. Kattenvoer, hondenvoer en ja, mensenvoer, is over 't algemeen allemaal véél te zwaar voor een fret.
Onze Diedle is nu ongeveer 4 jaar en is zo ver geraakt dankzij Ine en het vinden van een tot nu toe ideaal medicijn. Nadeel is wel dat hij daardoor een verminderde weerstand heeft tegen andere ziektes en niet meer in de speeltuin kan, maar het ventje heeft terug lol in zijn leven, dat is het voornaamste. Hij mocht de eerste maand zijn medicatie in Waltham en in AD eten, daarna waren de waardes iets gezakt, maar nog lang niet goed. Ine schrapt de AD uit zijn voeding en zet hem op senior-brokken en weer een maand later zijn de waardes fenomenaal gezakt. Dan weet je eigenlijk genoeg, hé?
Hier zijn ook verschillende redenen van overlijden geweest :
Mike had een rechter-bijniertumor die operatief verwijderd werd (was al heel zwaar), maar had ook een galobstructie en tenslotte geelzucht. Allemaal op 3 dagen tijd -zichtbaar- uitgebroken, ervoor leek hij kerngezond (mocht net geen 4 jaar worden).
Winky (ingeslapen) blijkt na 101 autopsie-testen uiteindelijk overleden aan een grote longtumor van 7cm op 3cm én pancreaskanker (leeftijd onbekend, haar partnertje is echter rond de 7 à 8jaar, ze zijn samen in de opvang gekomen)
Sanneke (ingeslapen) had, net als haar zusje, een gezwel op een tand. Na verwijdering en verzorging bleek het gezwel toch verder de kaak in te groeien, richting hersenen (ongeveer 3 jaar).
Lei is, gezellig opgerold zoals anders, in haar slaap overleden, had één dagje niet gegeten maar verder was er geen ziektebeeld. Ouderdom dus (was 9 jaar).
Mieke, ietsjes meer dan 10 jaar, had bijnierproblemen maar heb ik uiteindelijk pas moeten laten inslapen toen ze ook lymfeklierkanker erbij kreeg.
Lizzy, ergens rond de 6 jaar, had insulinomen die perfect onder controle waren na haar operatie. Na meting werd haar medicatie iets of wat veranderd en lag ze 2 weken later, van het ene moment op het andere, in een hele diepe coma. Jammer genoeg ook moeten laten inslapen.
Noetske, vermoedelijk rond de 3 jaar, heeft na alle ellende die ze doorstaan had ivm haar neusproblemen, een herseninfarct gehad waar ze niet meer uit geraakte. Laten inslapen.
Fiebeke, dat arme spookje, was 4 jaar en volgens haar baasjes een ongecastreerd rammetje. Toen ze hier binnen was en ik dadelijk vaststelde dat het een moertje was, werd ze nog gecastreerd en is ze een 2-tal weken aan de beterhand geweest. De beenmergdepressie was echter al te erg en we hebben samen haar strijd stopgezet, ze was ocharm volledig op.
Verder zitten hier nog wel wat Waltham-met-pillen-slikkers
, maar tot nu toe doen ze het nog goed!! Vingers kruisen!!